Helaas moeten wij mededelen dat onze zeer gewaardeerde collega Jan Jonkers op 55-jarige leeftijd op 27 november 2018 is overleden. Onverwacht heeft Jan een week eerder een zeer zwaar hartinfarct gehad en is aan de gevolgen daarvan helaas overleden. Jan werkte bijna 27 jaar bij onze firma en deed dat vol overgave en trots. In eerste instantie op de logistieke afdeling en later werd hij service monteur. Hij was het rechtstreekse contact voor onze klanten en droeg volledig zorg voor de service en garantie van onze producten. Hij deed dat op een dusdanige manier dat onze klanten hier vol lof over waren. Uiteraard staan wij nog steeds klaar voor onze klanten maar zal dit contact voortaan dienen te verlopen via ons kantoor en zullen wij er alles aan doen om het op dezelfde voet voort te zetten zoals Jan dat vol overgave deed. We zullen onze altijd optimistische Jan heel erg gaan missen en wensen zijn familie, vrienden en kennissen enorm veel sterkte toe met dit onverwachte verlies.
Een paar dagen na Jan zijn overlijden stond er een schitterende column in het Brabants Dagblad over onze Jan. Jan Jonkers, in Schijndel noemden ze hem Lange Jan. Wij zijn enorm trots op Jan.
Column Brabants Dagblad 30 november 2018 Linda Akkermans
Van huis ruilen om een gezin te helpen. Lange Jan deed het
Sinterklaas is nog in het land, maar in de Bossche Sint-Jan voelt het zo zoetjesaan al als Kerstmis. Jozef, Maria en hun kindeke zijn naar binnen gesjouwd en tig dieren krijgen weer een plekje in de beroemde kerststal die momenteel wordt opgebouwd. Het thema van dit jaar is naastenliefde.
Naastenliefde, het liefhebben van de medemens en je medeverantwoordelijk voelen voor het welzijn van een ander, niet per se iemand van wie je houdt. Iets doen voor iemand, zonder dat je er wat voor terugkrijgt.
Ik dacht aan de mensen om mij heen en wie er kampioen naastenliefde is. Ik kwam tot een mooie ranglijst, vergat het weer en ging over tot de orde van de dag. Even later had ik ons mam aan de telefoon en net voor het ophangen zei ze: ‘O, trouwens: Lange Jan is dood’.
Lange Jan uit Schijndel. De buurman van een oom. Een oom die maar 66 mocht worden, want een halfjaar geleden zat hij ’s ochtends ineens dood in zijn stoel. Een stoel in het huis dat in de jaren negentig nog van Lange Jan was.
Dat zit zo. Nog weer eerder kreeg mijn tante een hersenbloeding. Ze belandde in een zorgcentrum en mijn oom bleef achter met twee pubermeiden. Zijn vrouw naar huis halen kon niet, want in het kleine tuintje van dat rijtjeshuis was aanbouwen geen optie. Nergens anders in Schijndel was een geschikt huurhuis vrij.
En toen zei Lange Jan, tot die tijd gewoon een van de vele buurmannen, uit het niks: ‘Dan ruilen we toch gewoon? Jullie mijn hoekhuis, ik jullie huis’. Alsof het hier om een stapeltje voetbal- of Pokémonplaatjes ging. Maar hij was bloedserieus. Want als hij zo kon helpen…waarom dan niet?
Ze ruilden van huis. Mijn tante heeft nog 25 jaar thuis kunnen wonen. Dankzij Lange Jan. Naastenliefde, de kampioen is postuum bekend.
